දැන් ටික ටික දෙවියනේ කියල වහින හන්ද පවර් කට් එක මතක
අපේ චූටි මල්ලිට විතරයිලු.
කස්ටිය පොත් තෝරනවා, T-20 බලනවා හෝ ගාල වැඩ. ඒ අස්සෙ අපේ ආචාරියාල
මාස තුනක් තිස්සේ පඩි නැතුව වැඩ නැතුව පෙළපාළි.
ඔන්න අසූ නවයෙ නම් කොල්ලො උන්දලව ඇදල අරගත්තෙ. "සර්, සර් සරලත් එන්න ඕනි, සර්ල වෙනුවෙන් තමයි අපි මේ කරන්නෙ" කීවම එළියට බහින්නම උනා. බැහැල පොස්ටරයකුත් අරගෙන පිට්ටනිය වටේ යන්න උනේ ආසාවටම නෙමේ. ජේවීපී මර බියට. ඉස්සරහින්ම ගියේ ෆැකල්ටි ඩීන්. ඒ කාලේ හිටපු කෙනෙක් නම් අමතක වෙන්න විදියක් නෑ. කොහොම නමුත් අන්තිමට ප්‍රේමදාස උතුමාට ඉල්ලපුව වැඩි හරියක් දෙන්න උනා. කාට අමතක උනත් හොදට යහමින් චේතනයකුත් අනෙක් දීමනාත් දැන් තියන තරමට හෝ මට්ටමකට ගෙන්න ජේවීපී සටන උදව් උනා. ඔයිං පස්සේ තමයි හැම තැනම ස්ට්‍රයික් පටන්ගෙන කචල් ඇවිත් කොල්ලො කුරුට්ටො මැරෙන්න පටන්ගත්තෙ. ඒත් එතකොට ආචාරියලට පඩි වැඩි වෙලා ඉවරයි. හ්ම්ම්ම් ඒ ඉස්සර කතා කස්ටියට අමතකයි නෙව.
කොහොම හරි,,,, ඔයිං මෙයින් චම්පික ඇමැතිටත් නිවන් ගියා වගේ ඇති, ඇයි උන්දැගේ අම්ම මුත්තටත් කිබුහුම් යනව අඩු ඇති.
ඒත් ඒත්,,,, අපිට ආපහු පායන කාලයක් ආවම එතකොට ඉන්න ඇමතිට බැන බැන ඉන්නවා මිස වෙන කරන්න දේකුත් නෑ.
ඔන්න එහෙනම් කෑම හදන රෙසිපි ගොඩක් දෙනා දන්න දෙකක් නිසා විදුලිය හදන රෙසිපි ටිකක් කියන්න හිතුව.
1) ඔන්න මුල්ම ක්‍රමය.
කස්ටියට අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් නෑනේ ජල විදුලි රෙසිපිය. ඇල්ලක් හරස් කොරල බැම්මක් ගැහුවා, පල්ලේ බලාගාරේ ගැහුවා, වතුර යන්න බටයක් ගැහුවා, ඒ වතුරට කැරකෙන්න ටර්බයින් පෙති සෙට් කළා, බඩු වැඩ, මුල් වියදම විතරයි, මෙහෙන් කරන්ට් එක එනව. ඔහොම සරලව කීවට වැඩේ කරනකොට ටිකක් විතර අමාරුයි. ඕනිම දෙයක් එහෙමනේ. "බානගල" මුලින් හදන්න ගිය බලගාරේ බැම්ම පිපිරුව මතකයි. අනික් කාරණාව ඔය වැඩේට ඇල්ලක් ඕනිම නෑ. හෙඩ් එක හොද නම් වැඩේ ගොඩ. හෙඩ් එක කීවේ හොද බෑවුමක් කියන එකට.
ඔය කාරණා වලට අමතරව පොඩි පොඩි ජල විදුලි බලාගාර හදන එකේ වාසියක් තියනව. මගෙ හිතේ සමහර විදුලිබල නිලධාරීන් දන්නෙත් නැතුව ඇති. ඒ තමයි ඔය හදන විදුලි බලාගාර හන්ද පිටරට කොම්පැනි වලට වක්‍රව හොද ලාබයක් ලැබෙනවා. මෙහේ ඕකක් හැදුවොත් වැඩේ වැටෙන්නේ "ඉකෝ ෆ්‍රෙන්ඩ්ලි" නොහොත් පරිසර හිතකාමී වැඩක් විදියට. ඉතින් ඔය කොම්පැනිය තෙල් හාරන වැඩ, මයිනින් වැඩ කරනව නම් ඒවලට ගහන බද්දෙන් සෑහෙන ගානක් අඩු වෙනවා. ඔන්න වැඩේ හැටි. ජපනා රූපවාහිනියයි, පිදුරුතලාගල විකාෂනාගාරයි නිකංම වගේ හදල දීල, එදා ඉදන් අදටත් හෙටටත් උන් හදන ටී.වී ටික මෙහෙට විකුනන්න පාර හදා ගත්ත. ආය
"සිංහලයා මෝඩයා කැවුම් කන්න යෝධයා" කියන්නෙ නිකන්ද.
2 ) හරි, ඔන්න එහෙනම් අපි හෙන ජීනියස් විදියට විදුලිය හදන අනිත් ප්‍රධාන රෙසිපිය.
මුලින්ම තෙල් ගේනවා පිටරටින්, මෙහේ සුද්ද කරනව. (කම්මැළි නම් එහෙං ගෙන එව්වා උනත් පුළුවන්). ඩීසල් ගන්නව. ඩීසල් ටික පුච්චනව. බොයිලර් රථ කරනව. බොයිලර් වල තියන වතුර රත්වෙලා බොයිල් වෙලා පීඩනය වැඩි වෙනව. අන්න ඒ එන ප්‍රෙෂර් එකෙන් ටර්බයින් කරකවනවා. අර රත්වෙච්ච වතුරටික ආපහු කූල් කරල රව්මෙන් බොයිලර් වලට යවනව.... ඔන්න ඔහොමයි සීන් කෝන් එක. ඊට පස්සෙ හදන්න රුපියල් සීයක් ගියා නම් රජය රුපියල් පන්සීයකට විතර අරගෙන මහා ජනතාවට රුපියල් අසූවකට විතර දෙනව. ඔන්න අඩුපාඩුවක් නොවෙන්න කියල කොළඹ තියන ඩීසල් පුච්චන තැනක තෙල් ටැංකියක් උඩ ඉදන්ම ගත්ත පින්තුරයකුත් දැම්ම. කොටි කචල් කාලේ මේ පැත්ත බලන්නත් තහනම්. දැනටත් කිට්ටු වෙන්න ලේසිම නෑ.
දැන් එහෙනම් හුළං බලේ, ගල් අගුරු බලේ ටිකක් චාටර් ඒවත්, උදම් රල, සූරිය කෝෂ වගේ දවල්ට විතරයි රෑට බෑ වගේ කචල් නැති, වෙඩි වගේ විදුලිය ගන්න විදියක් ඇත්තෙම නැද්ද?????. පිටරටවලත් පායන කාලෙට විදුලිය කපනවද කියන්න නම් මම නොදනී. එකත් එකට
සලන්හතේ පැත්තේ නම් ෂුවර් නෑ. අදට දිග ඇති. රෑට වැඩිය ඉන්න හොද නෑ විදුලිය ඉතිරි කොරන්ට ඕනි. වෙලාවත් දෙකයි කාලයි (a.m). එහෙනම් වෙඩි වගේ කරන්ට් එක හැමදාම ගන්න සිස්ටම් එක ඊලග ලිපියෙන් බලමු.
